Veel media-aandacht voor de uitzending van BOOS! over de misstanden bij het programma The Voice, dat vragen opriep over een veilige werkcultuur en hoe die te bereiken. Dit is wat onze auteurs daarover te zeggen hadden:
Meer protocollen en regels zijn juist niet de oplossing
Marilieke Engbers waarschuwt in haar blog The Voice en de Nederlandse governance cultuur voor regelzucht: ‘Juist de focus op regels en protocollen zijn onderdeel van het probleem. De enige remedie tegen excessen: dat de leider van een organisatie de oprechte wil heeft om te luisteren naar wat er niet wordt gezegd.
De angst voor tuttigheid zit ons in de weg
Is er iets in de organisatiecultuur van kunst- en mediawereld dat seksueel overschrijdend gedrag onbedoeld uitlokt? Ja, schrijft Jan Hille Noordhof in Trouw: angst voor tuttigheid zorgt voor onveilige omgeving.
Ongelijke machtsverhoudingen zijn overal in het bedrijfsleven en dat uit zich ook in kleine dingen
Sophie van Gool stelt echter in Het Parool-artikel: Zorgt de affaire rond The Voice voor een ommekeer? : ‘wie denkt dat seksueel grensoverschrijdend gedrag is voorbehouden aan de Gooise matras heeft het mis. #MeToo is overal waar de macht ongelijk is verdeeld.’
Werk aan de winkel voor leiders, zorgen voor je medewerkers is niet soft
Leen Schaap, die bij brandweer en politie streed tegen racisme en misogynie, wijst bij Nieuwsweekend (radio 1) op de cruciale rol van de leider: een veilige werkvloer vraagt veel inzet. ‘Je bestaansrecht is ook afhankelijk van hoe (veilig) je medewerkers zich voelen. Dat is een van de pijlers onder je bedrijf en vraagt langdurige inzet van de leidinggevende. Dat wordt enorm onderschat.’
Literatuurlijst:
Onder commissarissen. Het ongezegde in de boardoom.
Waarom zeggen we niet wat we vinden?
Waarom vrouwen minder verdienen
Brand in Amsterdam. Hoe een verziekte overheidscultuur kan blijven bestaan